Balaitus eta zaku galdua

(0') Hala ere, hasieratik genuen asmoa Gran Facha mendiaren magalean lo egitekoa zen, hurrengo egunean bertara igotzeko. Sarrako urtegian gaua pasa ondoren, Respomusora bidean abiatu ginen. Bidetxur erraz eta polit batek Aguas Limpias errekaren bazterretik eraman zigun. Udan Ordesako bailararen pareko da, neguan, aldiz, luizi arriskua dagoela diote. Respomusora nola iritsi deskribapen hobea duzue Gran Facharen artikulu honetan.

(2.5') Motxilan pisu asko generaman, camping denda, lo egiteko zakuak, soka bat eta pare bat arnes baikeneramatzan. Hala ere, nahiz eta alperrikako gauza asko eraman gainean, azkar mugitu ginen, fisikoki oso indartsu baikeuden. Respomusora iritsi ostean, Gran Facharako bidegurutzean, ur izoztuko iturri bat zegoen eta bertan bete genituen ur botilak.

(4.5') Kostata, baina lortu genuen Latourreko bretxarra iristea. Hori uste genuen behintzat, oso ezkerretik hartu baikenuen sarrera, eta beste leku batetik hasi ginen igotzen. Bide berri honetatik, jatorrizko bretxa gure eskuinetan uzten genuen, baina 10 metro beherago. Bide berriak erorketa handia zuen eskuinetan. Latourren ezkerreko paretean zegoen beste bretxa batetik igarotzen zen. Pasaleku batean, ezker paretaren joera eskuineruntz zenez, lau hanketan pasatzeko aukera besterik ez genuen izan; hori bai, motxilak bizkarretik kenduta, bestela ez baikinen pasatzen. Azkenean, lortu genuen iristea jatorrizko bretxa amaitzen zen lekutik 5 metro gora. Motxilak sokaz jetsi eta gu harriari helduz jetsi ginen.

(5') Bide normala Latourreko bretxa erditik abiatzen da, iltze batzuetatik gora (II+). Guk, aldiz, bertatik gora egitea pentsatu genuen (IV). 5 metroko pareta genuen aurrez aurre, baina zailtasun handiagokoa. Eguraldia txarrera zijoala ikusten genuen eta presa pixkat hartzea erabaki genuen. Ni igo nintzen aurretik, bilketa bat egin nuen eta nire lehengusua etorri zen atzetik berehala. Jada biok goran geudenean, desorientatutako bikote bat zetorren bretxatik gora. Laguntza eskatu ziguten igotzeko, sokarik eta arnesik ez baitzuten. Lehengusuari tontorra egiteko eskatu nion, denboraz urri genbiltzalako eta nik jada aurretik egina nuelako tontor hau. Bera joan ondoren, bikoteari lagundu nion igotzen. Biak igo zirenerako, nire lehengusua tontorraz gozatzen ari zen. Bikotearekin jarraitu nuen tontorreko bidean ni nirearekin elkartu arte, beheraka baitzetorren jada. Gran Diagonaletik jetsiko zirela esan ziguten, ez baitziren leku berdinetik jeistea ausartzen.

(6') Bilkura egin nuen lekutik berriz leku berdinera rappelatu genuen. Soka eta arnesak jasotzen ari nintzen momentuan, mugimendu leun, ezti, gozo batekin zakua motxilatik hurruntzen hasi zen eta hortxe ikusi nuen Frondellako glaziarrera erortzen mugimendu akrobatiko batzuk eginez. Lehengusua eta ni harri eta zur geratu ginen ezin sinetsian. Nire akatsa izugarria izan zen eta biok ondo genekien hori, 400 euro balio baitzituen 400 metro behera bota nituen zakuak. Denbora luzez pentsatzen egon ondoren, tontorrera igo, Gran Diagonaletik jetsi eta Michauden koba delakoa aurkitzea erabaki genuen, handik zakua bilatzen saiatzeko.Esan eta egin, baina tontorretik gertu geudenean euria hasi zuen. Eta ez nolanahi, kazkabarra guri astintzen hasi baitzen.

(7') Egun horretan tontorrik egitea uste ez nuen arren, hantxe geuden, Balaitusen gailurrean goitik behera bustiak. Jetsiera ere oso arriskutsua zen, harri guztiak bustita zeuden eta. Oso kontuz eta poliki, pausu bakan bakoitza ondo kontrolatzen genuelarik, lortu genuen Gran Diagonal (II) jeistea ordu baten ostean. Behera iristean, gure muskuluak erabat lasaitu ziren.

(8') Behera iritsi ginenerako atertu egin zuen. Lehenik eta behin koba aurkitzea genuen helburu. Mapan begiratzean konturatu ginen koba gorago utzi genuela. Hurrunean, bikote bat ikusi genuen eta nire lehengusua korrika abiatu zen beraien bila, koba non zegoen galdetzeko. Hizkuntza berri bat asmatu ondoren, informazio zehatzarekin itzuli zen eta ordu erdi eta gero Michauden koban utzi genituen gauza guztiak.

(9') Prest geudenean, Frondellen glaziarrera abiatu ginen. Zakua aurkitu ostean, gure asmoa ur bila joatea zen, Respomusotik hona iritsi arte bidetik ez baitago beste ur iturririk. Elurretan sartu ginen eta harrien bazterretan begiratzen genuen ea zirrikitu batean geratu zen ikusteko. Halako batean, orban gorri bat ikusi genuen elurraren zuritasunean. Hortxe zegoen: Nire zakua zen! Poztasun osoz nire lehengusuarekin besarkatu nintzen. Glaziarretik jetsi, errekatxulo bat aurkitu eta ur botilak bete genituen. Dudarik gabe, hura izan zen eguneko momenturik hoberena. Egunak gogor zigortu zigun pasa genuen guztiarekin, baina orain konpentsazioa jaso genuen. Jarraitzeko gogoa genuen eta hurrengo egunean Frondellak egiteko gogoak piztu zitzaizkigun.

(10.30') Paraje paregabea genuen gure etxeko balkoitik. Arropak sekatzen jarri, afaria egin eta laster sartu ginen ohera, nola ez, oso pozik.

(0') Esnatu, gosaldu eta berehala ikusi genuen tontorra egiteko egun paregabea zela. Harritzarrez beteriko bailara batera iritsi ginen, non beheran Arrieleko lakuak ikusten ziren. Aldapa amaitzear zegoenean, motxilak harri baten azpian utzi eta tontorrak ezer gabe egin genituen. Horrela, Erdiko Frondella eta Sortaldeko Frondella (I+) egin genituen aurrena, berriz motxiletara jetsi eta hemendik Mendebaldeko Frondellara (II) joan ginen.

(4') Hau eta gero, zailtasun bakarra aldapa harritsu hura jeistea zen. Ez zaila zelako, baizik eta kontuz ibili behar delako non zapaltzen den ikusten, zuloak saihetsiz. Arrieleko lakuetara iritsi ginen eta hemendik aurreko eguneko bidera jeisten zen; justu igoeran ikusi genuen bidegurutze batetara, non kartel batek Arrieleko lakuetara joateko bidea zela markatzen zuen.

(8') Jetsiera luze baten ostean eta, batez ere, esperientzia oso palit bat eta gero, Elbrusera joateko indartsu eta prestatuago sentitu ginen. Hala ere, mendi Kaukasiarrean ezingo nuen horrelako akatsik errepikatu...