Gran Diagonal

Goizeko 6ak aldera abiatu gara parkinetik. Elurra gogorra dago eta errez goaz Piedrafitako iboneruntz. Ordu bete inguruan pista utzi eta Peña Telerako harritzarrera hurbiltzen gara. bertan kranpoiak jarri eta pala haundian sartzen gara. Eskuineko aldean, JM Aller, Maribel, Yko korridorea... eta beste hainbat korridoreetarako sarbideak ikusten ditugu.

Ordubete inguruan korridore barrura heltzen gara. Hasieran elurra gogorra badago ere, korridorean bertan elurra transformatu gabe dago. Zaila egiten da aurrerapena, nahiz eta gure aurretik jende gehiago doan gure erreztasuenarko.

Korridorea estutuz doa, eta saltoen gunera heldu gara. Guk eskuineko aldetik ekin diogu, errezagoa baita. bertan metro bateko salto bat topatu dugu. Ezkerreko aldetik jende gehiago doa, baina soka eskatzen diete goikoei, antza denez zailtasun haundiagoren bat topatu dute.

Gure aurrekoek sokak atera eta behekoei laguntzean, aurretik jarri gara, eta orain bidea zabaltzea tokatzen zaigu.

Ia amaieran, balkoi moduko bat igaro behar da. Hauxe da korridoreko punturik harriskutsuena, erorketa korridoretik kanpora baita. Puntu honetan bikote nafar batek aurreratu gaitu, gu baino freskoago eta errazago doaz elurretan, eskilara haundiak egin gabe.

15 minutu beranduago korridore irteeran gaude, azken resalte txiki bat igaroz.

Eguraldia txartzen hari da, eta tontorra egin gabe beheruntz hasi gara. Gure haserako asmoa Y-ko korridoretik jeixtea den arren, nafarren atzetik jo dugu paso horizontaleruntz. Egia esan bertan ikusten dugu zergatik duen fama paso honek.

Dudarik gabe korridorea bera baino harriskutsuagoa da paso horizontala. Elurra oso biguina dago, eta une batzuetan 60º inguruko maldan zeharretara goaz. Eta eroriz gero, zuloan behera joango ginateke dudarik gabe. Hurrungo baterako, Y-ko jetxiera seguru hobea dela.

Zati honetatik kanpora, lasai hartzen dugu arnasa, eta beheranzko bidean jarraitzen dugu.

Oso korridore polita gaurkoa, nahiz eta elurra gogorragoa egonez gero gehiago disfrutatuko genukeen.