Araxesko ibilaldia
bisita
Mendi, kontrol, martxa, hornidura… aspaldian denen ahotan dabiltzan hitzak dira. Euskal herrian betidanik entzun eta behin eta berriz ibilaldietan parte hartzeko aukera izan dugu. Mendiarekin antzinatik Euskaldunok lotura berezia izan dugu eta izaten jarraitzen dugu. Ezin ahaztu zer inguru dugun. Gure mendiak oso garaiak ez badira ere, beti erakargarriak gertatzen zaizkigu. Orain urte gutxi oinez egin arren, azken urteetan lasterka egiteko grina piztu zaigu. Jakina, denen gustukoa ez izan-arren, bakoitzetan eta jende gehiago ikusten dugu hona eta hara korrika. Atzoko Araxesko mendi martxa adibide.
Goizeko zazpietarako bertan 200 lagunetik gora elkartu gara. Goiza hotz dago baina iragarkiek eguzkia izango dugula esaten dute. Badaezpada ere ez gara arropa askorekin joan eta irten aurretik itxaroten egoteak, hotz sentsazioa areagotu egiten du. Lehenbiziko 50 partaideak irteera lerroan kokatu eta proba hasi da. Besteok ere 50 partaideko taldeetan banaturik beraien bidea segitu dugu. Errepidea zeharkatu eta Amaroz industrialgunetik gora Ollaungo gainera goaz. Aldapa gora hauspoa ederki berotu zaigu eta dagoeneko hotzak uxatu ditugu. Altzoko errepideraino korrika jaitsi eta dagoeneko aurreneko postuetan kokatu gara. Garbi dago denek ez dutela korrika egiteko asmorik eta jakina, arrazoi guztia dute horrela pentsatzeko.
Otsabio mendiaren malda tenteak igotzen, denek oinez bizi-bizi goaz. Lasterka egitea ondo dago baina dena bere neurrian. Igoera luzea egiten da, batez ere oso tentea delako. Bat batean eguzki printzak ikusteko aukera izan dugu: Gailur inguruan gauden seinale. Iritsi eta zer aurkituko bertan?, zerbitzari dotore bat txanpan botila, kopak eta guzti.
Gainezka joan beharrean gara, baina ez da nolanahiko gaina: Harkaitz punta zorrotzez betea dago eta ibiltzea oso zail egiten da. Gainera, oso luzea eta arriskutsua da, eroriko bat eta edozer gauza gerta baitaiteke. Denbora luzez harri artean ibili ondoren, pagadi eder batetan sartu eta bide eroso eta atsegin batetan murgildu gara. Bigarren hornidura postura iritsi, fruitu lehor batzuk jan eta aurrerantz segitu dugu. Azkarate herria zeharkatu eta errepidez Arribe herrira jaitsi gara, hirugarren hornidura postura iristeko. Marijo eta Enara bertan daude eta animorik ez zaizkit falta.
Ura edan eta sagar zati batzuek jan ondoren, berriz ere aldapa gora hasi gara. Eta zer nolako aldapa! Berriz ere berotu galanta hartu beharrean gara. Errukirik gabe maldak gorantz garamatza eta atsedenik hartzeko une bakar bat ere ez dugu topatu. Gaina ez dut nik nahi bezain azkar harrapatu. Gorriti herrira iritsi eta autobidearekin parez pare lasterka eta arnas estuka goaz. Santa Barbara mendiko gailurrean dugu hurrengo hornidura postua. Zerbait jan eta berriz ere berantz abiatu gara, lokatz, orbel eta harri artean.
Zailtasunak saihesten komeriak ditut, baina zorte puntu bat, abilidade pixka bat eta erabakitasunarekin, lortu dut nire helburua. Dagoeneko bakarrik noa aurrera, nirekin zetozen beste lagunak atzean gelditu baitira. Beste hornidura postu bat ere igaro dut, Musaion dagoena hain zuzen ere. Pagadi zoragarri batetik lasterka noa, txorien kantua besterik entzuten ez dudala. Zer nolako bake giroa nabari den hemen! Bat batean arrastoak ez ditut ikusten eta bidea galdu dudala pentsatzen hasia naiz. Eta arrazoirik ez zait falta! Berriz ere gorantz egin beharra daukat arrastoak aurkitu bitarte. Bost edo hamar bat minutu eta indar dezente galdu ditut, baina berriz ere bide egokian noa. Aurretik ikusten ditut orain kilometro batzuek atzean utzi ditudan korrikalariak. Zer egingo diogu ba, hurrengorako adi egoten saiatu beharko nahiz.
Uliko hornidura postuan, berriz ere, denak elkartu eta elkarrekin Gaztelu herrira norabidean abiatu gara. Nire erritmoa zertxobait azkarragoa denez, berriz ere bakarrik noa aurrerantz. Behin Gaztelura iristean Marijo atera zait bidera. Zer nolako poza hartu dudan bera ikustean!
Enara berriz Leaburun zain gelditu da eta aruntza zuzentzen ditut nire pausoak. Errepidea utzi eta bide estu batetik noa. Lokatz eta ur asko dago inguru honetan, baina dagoeneko hori ez da arazoa. Lehenbiziko baserriak begi bistan ditut eta elizako dorrea ere ikusterik badut. Enara eta Marijo nire zain ditut. Azken hornidura eta bi kilometrora helmuga dut. Dagoeneko iristeko gogoa ere nabaria da. Maldan behera hirurok goaz Ibarrako bide gurutzeraino, bertan kotxea baitute. Nik errepidea utzi eta berriz ere baso bide batetik noa, lokatz eta ur putzuen artean. Zaila da lehor, baina batez ere garbi mantentzea. Dagoeneko berdin izango da. Amarozko etxe artetik noa eta helmugako azken metroetan, berriz ere, Marijo eta Enarak etengabe animatzen jarraitzen dute.
Behin helmugan eta dagoeneko lanak bukatuta, sagardo fresko eta txorixo egosia eskaintzen dizkigute. Ezin ezezkorik esan! Jan eta edan ondoren etxerako bidea hartzen dugu.
Eguna aparta, ibilbidea ikusgarria, giroa ezin atseginagoa; ez dago askoz gehiago eskatzerik. Jakina, zerbait eskatzekotan jendearen animoak eskatuko nituzke, naiz eta nik nire jarraitzaileak bertan izan. Zegama-Aizkorri mendi maratoia egiterik izan ez dugunok, dortsalak lasterka egitea baino gehiago kostatzen baita, badugu non ibili. Aukera horietako bat Amarozera gerturatzea da. Jende jatorra, ibilbide polita eta ondo markatua. Aitzakiarik gabe edozein eratara egiterik dagoena: korrika ala oinez. Azken batetan norberak neurria bilatu beharko dio.
Datu teknikoak
- Ibilbidea: Araxeseko mendi martxa
- Igoera data:26/05/2013
- Luzera:42 m.
- Desnibela:2.000 D+
- Kokapena:Euskal Herria
- Kategoria : Traila
- Leihaketa:Bai
- Gehieneko denbora:11h.
- Webgunea:amarozkomendielkartea@hotmail.com
- Nola iritsi:Amarozko mendi elkartea - Amarozko parbularioan (Tolosa).
- Igotzeko denbora:5h.10´
- Garaia: Uda
- IBILBIDEAREN DATU GUZTIAK IKUSI
