Salenques-Tempestades-Aneto ertza (D) eta igoera bideoa

Capra Alpina(e)k idatzia.
6256
bisita

Gure lehen saiakeran, ustekabeko elur ekaitz batek erretiroa hartzea behartu gintuen, aurretik ustekabeko eta benetan luzea izan zen gau bat pasaz. Ertz zorrotz honen eskalada ikusgarri hau zintzilik geratu zitzaigun, aukerako baldintzen zain.

 

Bigarren saiakera egiteko dena prest dugunez, ertz horma azpian bibak egiteko asmotan atera gara, goizean goiz eskalada hasi asmoz. Baina beste behin, ustekabeko trumoi eta tximista ekaitz batek amore emanarazi gaitu. Hurrengo egunean dagoeneko ekaitz arrastorik gabe eta izarrez beteriko zerupean, goizeko bostetan hirugarren saiakerari egiten diogu. Plan de la Besurta-tik (1.900 m) Renclusa aterpetxera doan bidexka jarraitzen dugu, azkar batetan ezkerretik utziz eta Plan d´Aigualluts norabidean jarraituz. Barrancs ibaia eskuinaldera zeharkatu eta ibar estu batetik igotzen gara, Salterillo lakutik jaisten den uharra alboan eramanez. Ordeka gune bat zeharkatu ondoren, alboan dagoen ibar batetik jarraitzen dugu Barrancs lepoa iritsi bitarte (2.480 m) 2:00h, bertatik lehen aldiz ertz ikusgarria eguzki izpiek argiztatua ikusten dugularik.

Barrancs bailarako goi-ibarrera jaisten gara (2.400 m). Eremua erabat kaotikoa da eta segidako morrenak, Tempestades glaziarretik jaisten den uharrak banatzen dituenak, oso ere nekeza egiten dute aurrerantz egitea. Igoera arindu asmoz, bidean aurkitzen ditugun elurte bakartietatik igotzen saiatzen gara, Salenques lepora eramaten duen  erreten handi baten oinpe-arte.

Eskuinetik jarraitzen dugu (SO) korridore bateraino faila etzan baten oinpe-arte. Harri bloke handi eta ezegonkorretatik Forca Estasen (3.028 m) inguruan ertzera igotzen gara. Bertatik etengabeko gora beherak eginez aurrerantz jarraitzen dugu (II+) ipar hegaletik (Barrancs isurialdea), Torre de Salenques (3.111 m)  oinpera iritsi bitarte. Eskaladako benetako zailtasunak  hemen asten dira.

Pitzadura handiz zeharkatutako plaka bertikalez osaturiko orratz bat dugu, igoera bide ezberdinak dituena, baina IVº gainditzen ez dutenak. Laranja kolore bereiziko granito arroka ezin hobea du eta aseguratu ahal izateko aukera ezin hobeak eskaintzen dituena.

35 m eskalatu eta goiko zatiraino igo beharrik izan gabe, eskuinera bira egiten dugu (N) ebaki bateraino, hiltze eta soka uztaiak, eta bertan bilkura egiten dugu. “Paperezko txoritxoa” izenez ezaguna den pasartean aurkitzen gara, bata bestearen gainean aurkitzen diren granito zutabez osatua eta erdian zulo bat duena, bertatik bibak batera iritsi daiteke, esterila bi daude bertan. Dagoeneko bigarren hormaren azpian aurkitzen gara (bilkura), hasieran oso zati airezko batekin aurkitzen gara (V-) eta tontor zorrotzera bitarte iraungo duena.

Bretxa zabal batetan gaude (bilkura) eskaladako pasarte nabarmenaren azpian, hurrengo irtengunea osatzen duen hormaren eskuinean eta oinpean hiltze bat duena. Bertatik eskalatutako ertz zatia ikus dezakegu, ala nola atzean utzitako dorre zorrotza ere, agertzen duen pitzadura nabarmenetik igotzen dena (III+).

Eskaladako zailtasun handiena agertzen duen zatian aurkitzen gara, beti ere granito argiz osaturiko horma bertikal eta pitzadurak dituena (hiltzeak) zuzen igotzea  erabakiz gero (V+), edo arriskutsu eta airezko den zeharkaldi bat egin apenas eskuentzako heldulekurik duena  (IV).  Bigarrengo honetatik joatea erabaki dugu eta horretarako ezkerretik (S) erlaitz airezkoa zeharkatzen dugu bretxa bertikal bateraino (hiltzea).  Amildegira dugun hutsunea zirraragarria da eta eskuentzako apenas heldulekuak ez izateak gure mobimenduei zailtasuna eransten diete . Bertikala den bretxak (III+) ego-mendebaldeko isurialdera eramaten gaitu (hiltzea) eta kanaleta erraz  batera ondoren (II+) eta eskuinetik ekialdeko Salenques lehen irtengunera eramaten gaitu (3.127 m) (D). Rapel zintak.

25 m-ko rapel erraz batek bigarren irtengunearen oinpean dagoen terraza batera eramaten gaitu.

Behin eskaladako zailtasun handienak gaindituta, pitzatutako plaka batzuek eskaladaz  gozatzeko aukera ematen digute (II+/III, 30 m).  Barrancs isurialdetik arroka zuri batzuek igoaz, berriz ere, ertzera itzuliko gaituztenak. 

Granito bloke batzuek igotzen ditugu (II+) bidera atera zaigun horma bateraino, eskuinetik saihestuz . Metro gutxi batzuek gorago, ezegonkor den kanal batera heltzen gara (II), ertz zorrotzera iritsi eta bertatik, hego isurialdera itzuliz. Margalida tontorraren irtengunearen azpian aurkitzen gara. 

Bidexka antzeko bat terraza batzuetatik igotzen doa (I), zailtasunik gabe altuera erraz irabaziz. Eskuinera biratzen dugu ertzera iritsi ahal izateko eta diedro txiki bat igoz (III-) horma txiki batera eramaten gaitu (II), bertatik Margalida gailurra irabaziz (3.241) (PD) Hitoa. 8:30h. Benasque Ospitale inguruko aparkalekutik. 

Orain arte izan dugun eguraldi onak aldaketa dakarrela dirudi eta euri arriskurik ez ba dago ere, lainoa, gutxika bada ere, tontorretan nagusitzean ari da. Airezko eta ikusgarria den ipar mendebaldeko ertzetik jaisten gara, Barrancs isurialdera erortzen diren ebakien gainetik. Harri bloke artean aurkitzen den oxigeno botila atzean uzten dugu, Brecha Margalida 3.212 m) (PD-) lepora jaitsi aurretik. 

Azken igoerak ez du inongo zailtasunik eskaintzen eta 15´ondoren, Tempestades gailurrera ailegatzen gara (3.290 m) (F+). Hito. Lainoak azkenik erabat irentsi gaitu. 

Jakin badakigu aurrera jarraitzeak arazoetan sartzea suposa dezakeela, eremu oso arriskutsu, arroka ezin txarrago, ibiltze oso geldo eta gainera, lainoak dakartzan zailtasunak kontutan baditugu, baina ala ba da ere, aurrera jarraitzeko dudarik ez dugu. Garrantzirik gabeko tontor bat (3.270 m) saihestuz Llosás isurialdetik jaisten gara.

Lainoa eta hito faltak zalantzak sortzen dizkigu, baina gutxika bada ere  Punta Cresta de Tempestades-a (3.274 m) (D-) gerturatzen goaz eta naiz tontorretik oso metro gutxira egon, ez igotzea erabaki dugu. Inguru honetan arroka oso egoera txarrean dago eta horrek, nahitaez, kontu handiz ibiltzea behartzen digu.

Brecha de Tempestades isurialdera pasabidea den bretxa txiki batera jaisten gara. Harri bloke handi batetik zintzilik dauden kordino batzuek rapelatzeko aukera ematen digu. 20 m behetik, rapelatzeko beste seguru bat aurkitzen dugu, Brecha de Tempestades-en uzten gaituena (50 m).  Eskerrak 60 m-ko bi soka daramatzagunik, zeren bestela, ezinbestean, arroka hautsi eta ezegonkorretik destrepatu egin beharko genuke (III).

Brecha de Tempestades-en aurkitzen gara (3.274 m), leku hotz eta ezatsegina. Llosás isurialdetik terraza txiki batera igotzen gara, bertatik plaka etzan batera iritsiz eta pitzadura bateri esker zeharkatzen duguna (III+), oso dotorea eta arroka ezin hobea.

Eremu egonkorrago baina zailtasun iraunkorra duenetik, diedro batera iristen gara (III) eta bertatik goiko terrazara. Ikuspen ezak eta ezagutzen ez dugun eremuak, norabide zuzena aukeratzea zailtzen digu eta kezkak ugariak dira, bide zuzenetik ote goaz?............. Brecha de Tempestades-tik aurrera, berriz ere, sokaz lotu eta luzeak egiten goaz, naiz ensanblen joan ezkero askoz ere azkarrago joan daiteken.

Ertzera zuzenean igotzea erabaki dugu eta irtengune batzuek saihestu ondoren, bakarren bat oso airezko eta arriskutsua (III), bretxa batera iritsi (II) eta behin gaindituz, Espalda de Aneto tontorrera eramaten gaitu (3.350 m) (D-). Hitoa.

Lainoak atseden une bat eskaintzen digu eta bat batean, Aneto gailurra ikus dezakegu ezaugarria den gurutzea gailurrean duelarik. Bloke handiz osaturiko azken ertz batek gure helburutik banantzen gaitu.

Ertzetik jarraitzen dugu azken irtenguneak saihesten, harri bloke handi segidak igotzen gaitu, inongo zailtasunik gabe, eskalada eta Pirineoko mendi zerra guziko punturik altuenera, Aneto gailurra (3.404 m) (F+) 14:00h Benasque ospital inguruan dagoen aparkalekutik.

Tentsio handiko 10:00h eta gero, Anetora igotzeko eskaladarik klasikoena gainditzea lortu dugu eta egia esan, konprometitua zaila baina gehiago izan da. Alaitasunak hartu gaitu eta poza erabatekoa da. Dena den eta egindakoaz gozatzeko denbora askorik izan gabe, jaitsieran pentsatzen hasi beharrean gara.

Apenas ordu bat baina gehixeago geratzen zaigu eguzkia itzali aurretik eta Portillón Supeior-a iritsi ahal izateko (2.880 m). Gure frontal xumeen argipean jaitsiera zail baten ondoren, 23:00h Renclusa aterpetxera iristea lortu dugu (2.410 m), bertako guarda-zainak esku zabalez onartzen gaituzte. Goizeko 1:00h-tan azkenik Benasque ospitale ondoko aparkalekura iristea lortu dugu, noiz 21:00h lehenago kotxea utzi dugun. 

Datu teknikoak

  • Ibilbidea: Aneto Salenques-Tempestades ertzetik
  • Luzera:3000 m.
  • Kokapena:Pirinioak
  • Kategoria : Eskalada klasikoa
  • Zailtasuna:D
  • Harri eskaladaren zailtasuna:V+
  • Ibilbide zirkularra:Bai
  • Hasiera puntuan amaitzen da:Bai
  • Iristeko denbora:14:00 h
  • Nola iritsi:Besurta-ko zelaietatik (1.870 m)
  • Igotzeko denbora:21:00 h
  • Jeisteko denbora:7:00 h
  • Ezaugarriak:Ertz hasiera bitarte gerturatze luzea dauka (3:30 h). Lehen zatian arroka ona dauka (granitoa) baina bigarrenean berriz, erabat birrinduta dago. Aneto gailurra bitarte 10:00 h-ko eskalada eta jaitsiera 5:00 h.
  • Materiala:60 m-ko soka, friend eta fisurero jokua, zintak (katu hankak aukeran)
  • Garaia: Uda
  • IBILBIDEAREN DATU GUZTIAK IKUSI
Gureak eta beste batzuen Cookie-ak erabiltzen ditugu, webgune honen erabiltzaileen nabigazioaren analisia egin ahal izateko.
Nabigatzen jarraitzen baduzu, onartzen duzula suposatzen dugu. Nahi izanez gero, konfigurazioa aldatu edo informazio gehiago jaso ahalko duzu hemen.