Aspe Ego Zutabea - Nafarren bidea

Capra Alpina(e)k idatzia.
5114
bisita

Tximinia, diedro eta pitzadura ugari gainditu beharreko 300 m-ko eskalada klasikoa. Ekipamendurik ez du (hiltze bakarren bat) eta oso ere gutxi erabilia. 1977 urtean hiru eskalatzaile nafarrek irekia (Aldaya, Garayoa eta Jericó) eta hortik bere izena. Bere alboan eta luzeren bat berdina dutelarik, Aitor bidea aurkitzen da, erdian duen diedro ikusgarria tarteko, eta eskuinerago Murcielagos ertza dugu.

Eskaladak naiz paretak, bi zati oso ezberdinak azaltzen dituzte. Lehen bi luzeek, kareharrizko harlauza trinko eta itsaskorretatik egiten dira, harriak oso kolore zuria duelarik, eta beste luzeek berriz, tximinia, diedro eta bloke arriskutsuetatik, harriaren kolorea marroia delarik.

Ainsatik datorren bidea histen duen burdin hesi baten ondoan autoa uzten dugu (1.480 m), bertatik gerturatzea hasiz. Hormigoi-tutako aldapa tente batek, Riguelo zelai ikusgarrietan barneratzen gaitu.

Aspeko ibilbide arruntetik jarraitzen dugu, aurrerago uzten badugu ere eskuinera hartuz, Aisako lepora bidean (Murciélagos ertzaren gerturatze berbera dugu).

Harri bloke handietara iristean bide arrasto guzia galtzen dugu. Azken harrikariaren azpira iritsi bitarte, eta a zer nolako harrikaria, bertatik gorantz jarraitzen dugu, paretaren oinpera iritsiz.

Lehen luzea (V): Hasiera ez da oso nabaria egiten, baina gutxi gora behera, kanal nabarmenaren 50 m ezkerrera, hain zuzen, horiztatua dagoen diedro baten bertikalean, ekiten diogu eskaladari. Harlauz leun eta apenas heldulekuak dituztenetatik igoz, naiz itsaskorrak diren (V), terraza belartsu batera eramaten gaitu, kanal baten oinpera (IV).

Bigarren luzea: Zalantzak ditugu. Ezkerretik edo eskuinetik hobe? Plaka leun batzuetatik, kanalaren ezker partetik, zuzen abiatzen gara (IV+), diedro horixkarekin parez pare. Arrokak konfiantza ematen digu eta hori dela eta, erraztasunez gainditzen ditugu. Kanaletik jarraitzen dugu gorantz arroka aldaketara iritsi bitarte (kolore marroia) eta behin bertan, ezkerrera bira eginez trabeska horizontal bat egitea behartuak gaude (III). Hiltze zahar batez babestua dago. 

Hirugarren luzea (V): Hasi aurretik, terraza belartsu handia zeharkatzen dugu sokaz lotu gabe, hormaren oinpera iritsi bitarte. Jadanik, arroka marroian gaude. Pitzadura nabarmen batetik jarraitzen dugu (-IV), eskuinera trabeska zeharkatzen duena. Bukatu aurretik bloke handi bat saihestu beharrean gara (V), oso airezko dena eta zirrara sortzen duena. Iristen garen bilkura oso ere ezegonkorra da.  

Laugarren luzea (V): Dibertigarri eta dotore den tximinia batetik hasten gara, nekez sartzen gara bertan (IV+). Derrigorrez, motxila soinetik kendu behar dugu eta arnesetik zintzilikatu, gorantz egin ahal izateko. 

Behin gaindituz, pitzadurak goranzko bidea jarraitzen du, inongo lasaitasun eta atsedenik eman gabe. Tximinia berri batek (V) hurrengo bilkurara eramaten gaitu.

Bosgarren luzea (V+): Tximiniaren barruan mehartuak gaude eta bertatik atera ahal izateko, ezinbestean, horman sartutako bloke bat gainditu behar dugu (V+). Ez da erraza gertatzen. Ikusten ez den helduleku on bat aurkitzen da blokearen gainean eta iritsiz gero, lagungarri gertatuko zaigu. Behin gainditzea lortzen dugunean, hurrengo bilkurara iristen gara. Bertan, bi hiltze aurkitzen ditugu.

Seigarren luzea (VI): Naiz eta irakurri ditugun aipamenetan ezkerretik saiakera egin behar dela jarri (IV), Aimar laguna diedroa zuzenean igotzeko prestatzen da eta bai igo ere, sekulako erraztasunez, ez besteak bezala, zein ala zein larriago. Harlauza tente batetik jarraitzen du, heldulekurik apenas duena, hiltze batekin babestua. Gure uste apalean zati honek VI zailtasuna izan dezake. Azken zatian, goi-lautadatik gertu, kontu handiz ibili beharrean gara, bloke eta harri solte asko bai daude.

Eskalada bukatu dugu eta gure aurpegietan ikus daitekeen poztasuna nabaria da. Aspe tontorretik (2.643 m) 10 minutu eskasera aurkitzen gara eta bertara bideratzen ditugu pausoak.

Eskalada ikusgarri eta dibertigarria, naiz zailtasuna eta tentsioa faltarik ez duen. Gozatzeko momentua da. Jaitsiera bide arruntetik egiten dugu, goizean kotxea utzi dugun aparkalekuraino.

 

Datu teknikoak

  • Ibilbidea: Aspe Ego Ertza - Nafarren bidea
  • Luzera:300 m.
  • Desnibela:1.163 m
  • Kokapena:Pirinioak
  • Kategoria : Eskalada klasikoa
  • Zailtasuna:MD
  • Harri eskaladaren zailtasuna:6a
  • Hasiera puntuan amaitzen da:Bai
  • Iristeko denbora:9:05 h
  • Nola iritsi:Ainsatik datorren bidea histen duen burdin hesitik (1.480 m)
  • Igotzeko denbora:10:50 h
  • Jeisteko denbora:1:45 h
  • Ezaugarriak:Hasierako zatia kareharri harlauz grisetati; gainantzekoa berriz, bloke, pitzadura eta diedro kareharri marroitik.
  • Materiala:Arnesa, kaskoa, 60 m-ko bi soka, zinta luzeak, frienak, fisureroak eta expresask.
  • Garaia: Uda, Udazkena, Udaberria
  • IBILBIDEAREN DATU GUZTIAK IKUSI

Igotzen diren mendiak

Erlazionatutako ibilbideak

Iruzkin bat egin

Gureak eta beste batzuen Cookie-ak erabiltzen ditugu, webgune honen erabiltzaileen nabigazioaren analisia egin ahal izateko.
Nabigatzen jarraitzen baduzu, onartzen duzula suposatzen dugu. Nahi izanez gero, konfigurazioa aldatu edo informazio gehiago jaso ahalko duzu hemen.