Aiguille de la Tsa - 3.668 m. eta Dent de Tsalion - 3.589 m.

Capra Alpina(e)k idatzia.
4598
bisita

Zermatt haranean egun zoragarri batzuk igaro ondoren, Val d´Herens haranera aldatu eta Les Audères herriko kanpinean denda ipini dugu. Aldapa gora bidea jarraituz, Arolla (1.998 m.) herrira iritsi gara, txikia bezain polita eta paisai harrigarriz inguratua. Gure begietatik irudi bat ezin kendurik gabiltza iritsi garenetik. Zeru urdinean tente eta harrigarri azaltzen den  orratz batek sorgindu gaitu. Inoiz ez dugu bere berririk izan; ¿Nolatan? Aiguille de la Tsa du izena (3.668 m.).

Gure helburua Dent Blanche (4.357 m.) bazen ere, desafioka genuen orratza burutik ezin kendurik genbiltzan. Eskalatzeko aukera izatea polita izango zen. Dent Blanche aterpetxera (3.507 m.) behin baina gehiagotan deitu arren, ezin izan dugu lekurik lortu eta igotzeko saiakera bertan behera utzi behar izan dugu. Inork ezer esan ez bazuen ere, denak gauza berdina pentsatu genuen. Zergatik ez Aiguille de la Tsa eskalatzeko saiakera egin? Egia esan ideiarik ere ez geneukan mendi hau igo zitekeen edo zein zaltasun zuen, baina internet hor dago beti. Informazio bila hasi gara, ez baitugu esku hutsik itzultzeko asmorik. Informazioa bilatzen dugun heinean, bertara joateko gogoa handitzen zaigu. Motxilak prestatu, iratzargailua goizeko 5etan jarri eta lotara. Ez dugu askorik egin, desafioka dugun orratzak ez baitigu aukera askorik eman.

Goiza oso hotz esnatu zaigu. Kotxea Arollako aparkalekuan utzi dugu eta ibiltzen hasi, neguan fondo eskia egiteko erabiltzen den pistatik. Zirkura norabidean goaz eta 500 m. aurrerago ezkerrera bira eta egurrezko zubi batetik erreka zeharkatu. 180º aldatu dugu ibilbidearen norabidea. Pinudi eder batetik doan bideak, azkar batetan, altuera irabazten du. Erritmo handian bagoaz ere, ez dugu lortu berotzerik. Aterpetxeko mastan dagoen ikurrina aspaldian ikusten dugu, baina gorantz goazen heinean, urrutiratzen doala dirudi.  Dagoeneko Tsa txabolako aterpetxera (2.607 m.) iritsi gara. Atseden hartzen dugu.

Aterpetxearen atzeko aldetik jarraitzen dugu, harri blokeen nahaspilatik zehar. Ibiltzea oso zail egiten zaigu eta gainditzea lortu badugu ere, aurretik duguna ez da hobea. 60º dituen malda eta harrikari hutsa, zutik egotea ere zail egiten dena. Elurra ere azaldu zaigu eta berarekin izotza; hotzak ez du barkatzen. Kranpoiak jantzi ditugu, erokeria hutsa izango litzateke ez janztea.

Ertzera inguratzen goazen heinean, ezin bestekoa zaigu eskuak erabiltzea (II/II+). Eguzkia ikusteko irrikitzen gaude eta ertzera iritsi bezain laster bertan aurkitu dugu. Zailtasunik Gabe Pointe du Tsalion gailurrera iritsi gara (3.589 m.). Bertatik ikusten dugunarekin hunkitu eta txunditurik gaude.

Ertzaren ahoak airezko eta tentea izaten jarraitzen du. Dent de Tsalion (3.512 m.) zein Aiguille de la tsa (3.668 m.) orratzak, beldurgarri eta igo ezinak dirudite.

Bretxa batera jaitsi gara, bi isurialdeen arteko mugan eta igoera zorabiagarria hasi Dent de Tsalion gailurrera. Ez da eskalada zaila (II/III), baina ezin gara lasaitu. Oinpean dugun amildegi izugarriak ez digu atsedenik ematen. Hala ere bide dotorea da oso, eta helduleku bikainekin seguru goaz aurrera. Gailurra oso airezkoa da eta apenas pertsona bakar batentzako lekurik duen. Hirurok sartzen ez garenez, bertan ez gelditzea erabaki dugu.

Jaitsiera zirraragarri eta azkar batek, l´Aiguille glaziarrera eramaten gaitu. Gugandik oso gertu Aiguille de la Tsa aurkitzen da, baina gertu egonagatik, ez du edertasunik galdu, ez eta ikusgarritasunik. Bere oinpera gerturatzeko glaziarrean zehar jarraitzen dugu eta ohartzerako orratzaren oinean gaude. Benetako ordua iritsi zaigu.

Arnesa jantzi, soka atera eta Unaiek lehenbiziko luzeari ekiten dio. Ibilbidea paraboltez ekipatua dago. Lehenbiziko luzeak zailtasun tekniko handiegirik ez du (II+). Bigarrena berriz, askoz ere zailagoa da eta esfortzu handiagoa eskatzen du. Ezkerrera doan zeharkaldi batez hasten da (III) eta ertzeraino eramaten gaitu. Bertan eskaladako pasarte zail eta arriskutsuena (IV) aurkitzen da. Eskuetatik asko tira eginez gainditzen da. 

Hirugarren eta azken luzea, tximini estu batetan murgiltzen da (III), Aiguille de la Tsa (3.668 m.) gailur estu eta fina irabaziz. Zirraragarria eta oso atsegina. Inguru paregabe honetan eskalatzeak eragiten dizkigun sentsazio bereziak, hitzik gabe uzten gaitu. Gure inguruan dagoen amildegia itzela da.

Gozatzeko momentua da. Egun ederra, igoera dotorea, inguru harrigarria eta lagunarte bikaina. Dena ezin hobea. Leku gutxi dagoenez zail egiten zaigu tontorreko argazkia ateratzea. Hirurok leku txiki honetan kokatu ahal izateko lan dezente dugu, apenas lekurik dagoen.

Jaitsiera rapelatuz egitea pentsatu dugu. Soka xume batetik amildegian zintzilikatzea ez da batere erraza, baina asko pentsatu gabe hor goaz. Motxilak eta kranpoiak utzi ditugun lekura iristeko, 30 m-ko hiru rapel egin ditugu. Poz eta euforia giroan gainezka goaz, dena den, oraindik bukatu ez denez adi egon beharra daukagu. Glaziarrera atera aurretik sokaz lotu eta kranpoiak jantzi ditugu. Eguzkiak elurra bigundu du eta ezinbestean, zuhurtzi handiarekin ibili behar gara. Pitzadurak oso nabariak dira eta oso irekiak daude. Bertol aterpetxera bidean goaz.

Bidea  ezezaguna zaigu baina Beñat gurekin izanik, hori ez da arazoa. Mapan ikusten duenez  bideak goranzko joera du lepo bateraino, bertatik aterpetxea ikusten dugularik. Ibilbide nahasi batetik jaitsi behar garenez, harri hautsi ugarirekin, kranpoiak kentzeko erabakia hartu dugu. Bertol aterpetxea horma baten gainean aurkitzen da eta bertara iritsi ahal izateko, burdinazko eskailera tente batzuek daude. Gutxi gora behera, oinpetik aterpetxera 40/50 m. daude. Kosta bazaigu ere, Bertol aterpetxean gaude (3.311 m.). Oso dotorea da; egurrez forratua dagoenez oso atsegina suertatzen da. Atseden hartzen dugu eta jan edan egiteko baliatu.

Aterpetxetik jaisteko, berriz ere, burdinazko eskailerak jaitsi beharrean gara, igo ditugunak bezain tenteak. Benetan, aterpetxearen kokapena harrigarria da. Glaziarrean zehar goaz,baina elurra oso bigun dagoenez, irrist egiten dugu eta badirudi eskiatzen goazela.

Elurretik atera gara eta bidetik goaz. Desnibel handia gainditu ostean, haraneko beheko zatira iritsi gara, goizean kotxeak utzi ditugun inguruan. 10:30 h. ondoren zeharkaldi borobila istea lortu dugu. Egia esan, ibilbide eder honi ez zaio ezertxo ere falta izan.
Aurtengo gure Alpeetako ibilbidea hemen amaitzen da. Helburuak bete ditugun dudarik ez daukagu. Ikasi ere asko ikasi dugu, baina gozatu ederrak hartu ere bai. Dudarik gabe, datorren urteko oporretarako helburu berrien bila hasteko irrikan..

Datu teknikoak

  • Ibilbidea: Aiguille de Tsa Tsa aterpetxetik
  • Igoera data:16/08/2013
  • Desnibela:1.670 m
  • Kokapena:Alpeak
  • Kategoriak : Ertza, Eskalada klasikoa, Oinezko igoera
  • Zailtasuna:AD
  • Ibilbide zirkularra:Bai
  • Hasiera puntuan amaitzen da:Bai
  • Iristeko denbora:5:30 h
  • Nola iritsi:Arollako aparkalekutik (1.998 m.)
  • Igotzeko denbora:10:30 h
  • Jeisteko denbora:5:00 h
  • Ezaugarriak:Zeharkaldi borobila glaziarrean zehar eta tartean, bi orratz zorrotz eskalatu behar dira.
  • Materiala:60 m. soka, kaskoa, arnesa, 6 espress, kranpoiak eta pioleta.
  • Garaia: Uda
  • IBILBIDEAREN DATU GUZTIAK IKUSI
Gureak eta beste batzuen Cookie-ak erabiltzen ditugu, webgune honen erabiltzaileen nabigazioaren analisia egin ahal izateko.
Nabigatzen jarraitzen baduzu, onartzen duzula suposatzen dugu. Nahi izanez gero, konfigurazioa aldatu edo informazio gehiago jaso ahalko duzu hemen.